เถาวัลย์ อาถรรพ์ หรือ เถาวัลย์หลง คือ ไม้ชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ โดยมีความเชื่อมาตั้งแต่สมัยโบราณว่ามีเทวดารักษาอยู่ ผู้ที่มีวิชาอาคมเท่านั้นถึงจะไปตัดเอามาได้ ซึ่งไม้ชนิดนี้มีคนหรือสัตว์เผลอไปข้ามก็จะหลงป่าหาทางออกไม่ได้ ถึงแม้จะชำนาญป่าแค่ไหนก็หลงป่าทุกรายเพราะจะมีสิ่งลี้ลับบังตาอยู่ โดยจะต้องมีคนมาเห็นมาทักหรือพูดคุยด้วยถึงจะรู้สึกตัว ถ้าไปคนเดียวก็ต้องรอจนกว่าคนทางบ้านจะตามหาเจอ
     ลักษณะ ต้นใบและเถา เป็นไม้ประเภทพันธุ์เลื้อย ใบคล้ายใบหญ้านาง แต่ใบบางกว่า ท้องใบมีพรายปรอทเป็นมัน เถาคล้ายเถาสลิดหรือขจร เป็นปล้องๆ แต่ใบไม่เหมือนกัน ช่อดอกออกจากซอกใบเป็นกระจุก มี 4-6 ดอก แต่ละดอกมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย มี 5 กลีบ สีขาวและสีม่วง
     สรรพคุณ ด้านเมตตามหานิยม ในทางค้าขาย ถ้าใครมีรากของเถาวัลย์หลงไว้พกติดตัว เดินทางไปยังที่แห่งหนตำบลใดก็จะมีผู้คนได้กลิ่นถึงกับงวยงง หลงไหล อีกทั้งยังเป็นสมุนไพร ช่วยรักษาแผล โดยนำต้นมาตำให้ละเอียด ใช้พอกแผล ช่วยให้หายเร็ว